लोकप्रिय म्हणी

https://drive.google.com/file/d/0B0W3lz2xZNshZXNCZU1RZE5Ja2M/view?usp=drivesdk&resourcekey=0-ElbRZJG41TcssRVvidGMNA

लोकप्रिय म्हणी





● अग अग म्हशी, मला कुठे गं नेशी.
● अघटित वार्ता आणि कोल्हे गेले तीर्था.
● अडला हरी गाढवाचे पाय धरी.
● अडली गाय खाते काय.
● अती झालं अन् हसू आलं.
● अती तेथे माती.
● अती परिचयात अवज्ञा.
● अती राग भीक माग.
● अती शहाणा त्याच अळवाला ठाऊक.
● असंगाशी संग आणि प्राणाशी गाठ.
● असतील चाळ तर फीटतील काळ.
● असतील शिते तर जमतील भुते.
● असून अडचण नसून खोळंबा.
● असेल ते विटवा, नसेल ते भेटवा.
● असेल माझा हरी तर देईल खाटल्यावरी.
● अवघड जागी दुखणे आणि जावई वैद्य.
● अती झाले म्हसणात गेले..

● आग रामेश्वरी, बंब सोमेश्वरी.
● आडात नाही तर पोहऱ्यात कोठून येणार.
● आधी पोटोबा मग विठोबा.
● आधीच उल्हास आणि त्यात फाल्गुन मास.
● आपण मेल्याशिवाय स्वर्ग दिसत नाही.
● आपला तो बाळू दुसऱ्याचा तो कार्टा.
● आपला हात जगन्नाथ.
● आपलेच दात आणि आपलेच ओठ.
● आयजीच्या जिवावर बायजी उदार आणि सासूच्या **वर जावई सुभेदा
● आयत्या बिळात नागोबा.
● आयत्या पिठावर रेघोट्या.
● आलीया भोगासी असावे सादर.
● आंधळं दळतंय अन कुत्रं पीठ खातंय.
● आंधळा मागतो एक डोळा, देव देतो दोन.
● आधी लगीन कोंढाण्याचं.
● आवडतीचा शेंबूड गोड आणि नावडतीचे मीठ अळणी.
● आपलंच घर आणि हगून भर.
● आपलं ठेवायचं झाकून आणि दुसऱ्याचं बघायचं वाकून.
● आले देवाजिच्या मना तेथे कोणाचे चालंना.
● आई जेवायला घालीना आणि बाप भीक मागु देईना.
● आहे रेडा आणि म्हणे माझी धार काढा
● आड जीभ खाई अऩ पडजीभ बोंबलत जाई.
● आडाण्याचा गेला गाड़ा, वाटेवरची शेते काढा.
● आधणातले रडतात, सुपातले हसतात
● आधी करी सुन सुन, मग करी फुणफुण.
● आधी होता वाघ्या, मग झाला पाग्या, त्याचा स्वभाव जाईना, त्याचा येळकोट राहीना.
● आधीच मर्कट त्यात मद्य प्याला
● आपण हसे दुसऱ्याला अन शेंबुड आपल्या नाकाला.

● इकडे आड, तिकडे विहीर.

● उचलली जीभ अन् लावली टाळ्याला.
● उतावळा नवरा, गुडघ्याला बाशिंग.
● उथळ पाण्याला खळखळाट फार.
● उद्योगाचे घरी रिद्धी सिद्धी पाणी भरी.
● उघडीला भेटले लुगडे, मग हे झाकु की ते झाकु.

● ऊस गोड लागला म्हणून मुळासगट खावू नये

● एक घाव दोन तुकडे.
● एक ना धड भाराभर चिंध्या.
● एका म्यानात दोन तलवारी राहत नाहीत.
● एकादशीच्या घरी शिवरात्र.
● एका कानावर पगडी घरी बाईल उघडी.
● एकटा जीव सदाशिव.
● एकमेका सहाय्य करू अवघे धरू सुपंथ

● ऐकावे जनाचे करावे मनाचे.
● ऐट राजाची अऩ वागणूक कैंकाड्याची.
● ऐन दिवाळीत दाढदुखी.


● औटघटकेचे राज्य.
● औषधावाचून खोकला गेला.

● अंगापेक्षा बोंगा जास्ती.
● अंथरूण पाहून पाय पसरावेत.
● अंगावर आल्या गोणी तर बळ धरले पाहिजे टुणी.
● अंधेर नगरी चौपट राजा.

● ऋषीचे कूळ आणि नदीचे मूळ शोधू नये.
● ऋषीपंचमीचा बैल.
● ऋण काढून तूप प्यावे

● कर नाही त्याला डर कशाला?
● करावे तसे भरावे.
● करायला गेले नवस आज निघाली अवस
● काखेत कळसा गावाला वळसा.
● कामापुरता मामा आणि ताकापुरती आजी.
● कावळा बसायला आणि फांदी मोडायला एकच गाठ.
● कुर्हाडीचा दांडा गोतास काळ.
● कोल्ह्याला द्राक्षे आंबट.
● कोंबडं झाकलं म्हणून सूर्य उगवायचा राहत नाही.
● क्रियेवीण वाचाळता व्यर्थ आहे.
● कावळ्याच्या शापाने गाय मरत नाही.
● कशात काय अन फाटक्यात पाय.
● केवड्याचे दान वाटले आणि गावात नगारे वाजले.
● करून गेला गाव आणि कांदळकराचे नाव.
● कुठे इंद्राचा ऐरावत,अन् कुठे शामभट्टाची तट्टाणी?
● केल्याने होत आहे रे, आधी केलेची पाहिजे.
● काम नाही घरी अन् सांडून भरी.
● कण्हती कुथती, मलिद्याला उठती.
● काजव्याकडून सुर्याची समीक्षा.
● काम ऩ धंदा, हरी गोविंदा.
● कावळ्याचे दांत शोधण्यासारखे.
● कुठे जाशी भोगा तर तुझ्या पाठी उभा.
● कोंबडे झाकले म्हणून उजडायचे राहत नाही.
● कोणाला कशाचं तर बोड्कीला केसाचं.
● कोल्हा काकडीला राजी.
● कंड भारी उड्या मारी
● काना मागुन आली तिखट झाली
● कुई म्हणलं तर कुल्ला कापीन
● कळना ना वळना, भाजी भाकरी गिळना.
● कुणी सरी घातली म्हणून आपण फास घेऊ नये
● काडीची नाही खबर म्हणे मी अकबर

● खाई त्याला खवखवे.
● खाईन तर तुपाशी, नाहीतर उपाशी.
● खाणा-याचे खपते, कोठाराचे पोट दुखते.
● खायला काळ भुईला भार.
● खायला कोंडा अन निजेला धोंडा.
● खाली मुंडी, पाताळ धुंडी.
● खऱ्याचं खोटं अन लबाडाचं तोंड मोठं
● खिशात नाय जाट पण इस्त्री मात्र ताठ

● गरज सरो,वैद्य मरो.
● गरजवंताला अक्कल नसते.
● गाजराची पुंगी वाजली तर वाजली नाही तर मोडून खल्ली.
● गवयाचं पोर सुरात रडतं.
● गाढवाला गुळाची चव काय?
● गाढवी प्रेम अन लाथांचा सुकाळ
● गाता गळा, शिंपता मळा.
● गाढवापुढे वाचली गीता, कालचा गोंधळ बरा होता.
● गुलाबाच्या झाडाला वडाचा पार, आन वासराच्या पाठीवर नांगराचा भार
● गोगल गाय पोटात पाय

● घर फिरलं की घराचे वासे पण फिरतात.
● घरोघरी मातीच्या चुली.
● घरचं झालं थोडं अन् व्याह्यांनी धाडलं घोडं.
● घर पाहावं बांधून.
● घरात नाही दाणा तरी मला बाजीराव म्हणा.
● घर पाहवं बांधून आणि लग्न पहावं करुन.
● घरची करते देवा देवा आणि बाहेरचीला चोळी शिवा.

● चार दिवस सासूचे चार दिवस सुनेचे.
● चार सुगरणी तरी सैपाक अळणी
● चोर सोडून सन्याश्याला फाशी.
● चोराच्या उलट्या बोंबा.
● चोराच्या मनात चांदणे.
● चोराच्या हातची लंगोटी.
● चिलटांची लढाई आणि नुसती बडाई.

● छडी लागे छमछम विद्या येई घमघम.

● जंगलात नाही वावर आणि गावात नाही घर.
● जगाच्या कल्याणा संताची विभुती.
● जनाची नाही तरी मनाची तरी जरा.
● जनात बुवा आणि मनात कावा.
● जन्मा आला हेला, पाणी वाहता मेला.
● जामात दशम ग्रह.
● जया अंगी मोठेपणं त्यास यातना कठिण.
● जलात राहून माशाशी वैर कशाला?
● जळतं घर भाड्याने कोण घेणार?
● जवा येतील चांगली येळ, गाजराच बी व्हतय केळं.
● जशास तसे.
● जशी कामना तशी भावना.
● जशी देणावळ तशी धुणावळ.
● जशी नियत तशी बरकत.
● जसा गुरु तसा चेला.
● जसा भाव तसा देव.
● जाईचा डोळा नि आसवांचा मेळा.
● जातीसाठी खावी माती.
● जात्यातले रडतात सुपातले हसतात.
● जात्यावर बसले की ओवी सुचते.
● जानवे घातल्याने ब्राह्मण होत नाही.
● जाळाशिवाय नाही कढ अऩ माये शिवाय नाही रड.
● जावई पाहुणा आला म्हणून रेडा दुध देईल काय?
● जावई माझा भला आणि लेक बाईलबुध्या झाला.
● जावयाचं पोर हरामखोर.
● जावा जावा आणि उभा दावा.
● जावा जावा हेवा देवा.
● जिकडे पोळी तिकडे गोंडा घोळी.
● जिकडे सुई तिकडे दोरा.
● जिच्या घरी ताक तिचे वरती नाक.
● जिच्या हाती पाळण्याची दोरी तीच जगाते उध्दारी.
● जित्याची खोड मेल्याशिवाय जात नाही.
● जिथे कमी तिथे आम्ही.
● जी नाही गोंदणार ती नाही नांदणार.
● जुनं ते सोनं नवं ते हवं.
● जुने ते सोने.
● जे न देखे रवि ते देखे कवी.
● जे पिंडी ते ब्रम्हांडी.
● जे फुकट ते पौष्टीक.
● जेथे पिकतं तिथे विकतं नाही.
● जेथें नगाऱ्याची घाई तेथें टिमकी काय जाई
● जेवान जेवाव पंगतीत अन मरान मागावं उमदीत.
● जो गुण बाळा तो जन्म काळा.
● जो नाक धरी, तो पाद करी.
● जो श्रमी त्याला काय कमी.
● जोकून खाणार, कुंथुन हागणार.
● जोवरी पैसा तोवरी बैसा.
● ज्या गावच्या बोरी त्या गावच्या बाभळी.
● ज्या गावाला जायचे नाही त्य गावचा रस्ता विचारू नये.
● ज्याचं करावं भलं तोच म्हणतो आपलचं खर.
● ज्याचं जळतं त्यालाच कळतं.
● ज्याचं त्याला आणि गाढव वझ्याला.
● ज्याचा त्याला चोप नाही आणि शेजाराला झोप नाही.
● ज्याची खावी भाकरी त्याची करावी चाकरी.
● ज्याची दळ त्याचे बळ.
● ज्याचे करावे भले, तो म्हणतो आपलेच खरे.
● ज्याचे पदरी पाप त्याला मुली आपोआप.
● ज्याच्या हाती ससा तो पारधी.
● ज्याच्यासाठी लुगडं तेच उघडं.
● ज्याला आहे भाकरी त्याला कशाला चाकरी.
● ज्याला नाही अक्कल त्याची घरोघरी नक्कल.
● ज्याला समजावा कोरड्या पाटीचा तोच निघाला आतल्या गाठीचा.
● ज्वारी पेरली तर गहू कसा उगवणार?

● झालं गेलं गंगेला मिळालं.
● झोपून हागणार उठून बघणार
● झाकली मुठ सव्वा लाखाची

● टाकीचे घाव सोसल्याशिवाय देवपण येत नाही.
● टाळी एका हाताने वाजत नाही.

● ठकास महाठक.

● ढवळ्याशेजारी बांधला पवळ्या, वाण नाही पण गुण लागला.
● ढुंगणाला नाही लंगोटी आणि मला म्हणा दिपुटी.

● तळे राखील तो पाणी चाखील.
● तुपात तळले, साखरेत घोळले तरी कारले कडू ते कडूच.
● तुझं माझं जमेना अन तुझ्या वाचुन करमेना.
● तेलही गेले, तुपही गेले, हाती आले धुपाटणे.
● ताकाला जाऊन भांडे लपवू नये.
● त वरून ताकभात.
● तेरड्याचा रंग तिन दिवस.
● तरण्या झाल्या बरण्या आणि म्हातार्या झाल्या हरण्या.
● तुला न मला घाल कुत्र्याला
● तवा खातो भाकर चुल्हा भुकेला, पोहरा पितो पाणी रहाट तहानलेला
● तोंड दाबून बुक्क्यांचा मार
● तेलजीचं तेल जळे मशालजीची --ड जळे.

● थेंबे थेंबे तळे साचे.
● थांबला तो संपला.

● दगडापेक्षा वीट मऊ.
● दाम करी काम.
● दात आहेत तर चणे नाहीत आणि चणे आहेत तर दात नाहीत.
● दिव्याखाली अंधार.
● देखल्या देवा दंडवत.
● देव तारी, त्याला कोण मारी.
● देवाची करणी आणि नारळात पाणी.
● देश तसा वेष, राजा तशी प्रजा.
● दैव देते आणि कर्म नेते.
● दुधाने पोळलेला ताकही फुंकून पितो.
● दुसर्याच्या डोळ्यातलं कुसळ दिसतं पण आपल्या डोळ्यातलं मुसळ दिसत नाही.
● दुभत्या गायीच्या लाथा गोड.
● दूरून डोंगर साजरे.
● दुष्काळात तेरावा महिना.
● दोघांचे भांडण तिसर्याचा लाभ.
● दिसतं तसं नसतं म्हणून जग फसतं.
● दिवस गेला उटारेटी, चांदण्यात बसली कापूस वेचीत.
● दिसतं तस नसतं म्हणून तर जग फसतं.
● दुःख रेड्याला न डाग पखालीला.
● दुखणे हत्तीच्या पायाने येते आणि मुंगीच्या पायाने जाते.*
● दृष्टी आड सृष्टी.
● देवाचं नावं अऩ स्वताच गावं.
● दोन डोळे शेजारी, भेट नाही संसारी.
● देणं न घेणं आणि कंदील घेऊन येणं.
● दिवस गेला उठारेटी चांदण्याचे पोहे कुटी.
● दीड दिवसात अन कोल्हं उसात.
● देह देवळात अन चित्त पायताणात.
● देवाघरचा पवा वाजतो कवा कवा.
● दे दान सुटे गिऱ्हाण.

● धरलं तर चावतंय, सोडलं तर पळतंय.

● न खाणार्या देवाला नैवेद्य.
● नकटीच्या लग्नाला सतराशे विघ्न.
● नकटे असावे पण धाकटे असू नये.
● नाव सोनूबाई हाती कथिलाचा वाळा.
● नावडतीचं मीठ अळणी.
● नळी फुंकली सोनारे, इकडून तिकडे गेले वारे.
● निंदकाचे घर असावे शेजारी.
● न्हाणीला बोळा अन् दरवाजा मोकळा.
● नाकापेक्षा मोती जड.
● नाक नाही धड अन् तपकीर ओढ
● नवर्याने मारलं आणि पावसाने झोडपलं तरी तक्रार कुणाकडे करायची?
● न कर्त्याचा वार शनिवार.
● नरो वा कुंजरो.
● नव्याची नवलाई.
● नव्याचे नऊ दिवस.
● नाकपेक्षा मोती जड.
● नागड्या कडे उघडा गेला आणि हिवाने मेला.
● नागोबा म्हसोबा पेंश्याला दोन, पंचमी झाल्यावर पुजतयं कोण?
● नाचता येईना म्हणे अंगण वाकडे, स्वयंपाक येईना म्हणे ओली लाकडे.
● नात्याला नाही पारा, निजायला नाही थारा.
● नाव गंगुबाई अऩ तडफडे तहानेने.
● नाव मोठे लक्षण खोटे.
● नेमीच येतो मग पावसाळा
● नाज़ुक नार चाबकाचा मार
● नाव सोनुबाई हाती कथिलाचा वाळा
● निजुन हागायचं आणि उठुन बघायचं.
● नाक कापले तरी दोन भोके आहेत.
● नाचता येईना अंगण वाकडे अन रांधता येईना ओली लाकडे.
● न कर्त्याचा वार शनिवार.
● न लागो पुत्राचा हात पण लागो डोंब्या महाराची लाथ.
● नकटे व्हावे पण धाकटे होऊ नये.
● नको तिथं बोटं घालू नये, घातलेच तर वास घेत बसू नये.
● नगाऱ्याची घाय तिथे टिमकीचे काय?
● नमनाला घडाभर तेल.
● नवरा केला सुखासाठी, पैसा नाही कुकासाठी.
● नवरा नाही घरी सासरा जांच करी.
● नवा कावळा शेण खायला शिकला.
● नव्याची नवलाई.
● ना घरचा ना घाटचा.
● नांदणाऱ्याला पळ म्हणायचे आणि पळणाऱ्याला नांद म्हणायचे.
● नांव अन्नपुर्णा, टोपल्यात भाकर उरेना.
● नांव गंगाबाई, रांजनात पाणी नाही.
● नांव महीपती, तीळभर जागा नाही हाती.
● नांव मोठे लक्षण खोटे.
● नांव सगुणी करणी अवगुणी.
● नांव सुलोचना आणि डोळ्याला चष्मा.
● नाकावर पदर अन विशीवर नजर.
● नाम असे उदार कर्ण, कवडी देता जाई प्राण.
● नारो शंकराची घंटा.
● नालासाठी घोडं.
● नाव्ह्याचा उकरंडा कितीही उकरला तरी केसच निघणार.
● नाही चिरा, नाही पणती.
● नाही निर्मल मन काय करील साबण.
● निर्लज्याच्या गांडीवर घातला पाला गार लागला अजून घाला.
● नेमेचि येतो मग पावसाळा.
● नेशीण तर पैठणी नाहीतर नागवी बसेन.
● न्हाणीला बोळा आणि दरवाजा मोकळा.

● पदरी पडले आणि पवित्र झाले.
● पळसाला पाने तीनच.
● पडतील स्वाती तर पिकतील मोती.
● पडत्या फळाची आज्ञा.
● पडलो तरी नाक वर.
● पहिले पाढे पंच्चावन्न.
● पाण्यात राहून माशाशी वैर करु नये.
● पालथ्या घडयावर पाणी.
● पाचामुखी परमेश्वर.
● पादा पण नांदा.
● पाचही बोटं सारखी नसतात.
● पाटलाचं घोडं महाराला भुषण.
● पाण्यात राहून माशाशी वैर?
● पाण्यात म्हैस वर मोल.
● पाण्यावाचून मासा झोपा घेई केसा, जावे त्याच्या वंशा तेव्हा कळे.
● पादऱ्याला पावट्याचे निमित्त.
● पी हळद अन् हो गोरी..
● पुढच्यास ठेच मागचा शहाणा.
● पुरूषाचे मरण शेती, बायकांचे मरण वेती.
● पेरावे तसे उगवते.
● पायलीची सामसूम, चिपट्याची धामधूम
● पिंडीवर बसला म्हणून विंचवाची गय करुन चालत नाही.
● पंकज वर पाण्याचा मोती होतो.
● प्रथमग्रासे मक्षिकापातः
● प्रयत्नांती परमेश्वर.
● प्रयत्ने वाळूचे कण रगडीता, तेलही गळे.
● पाषाणाला पुरणपोळी, माणसाला शिळीपोळी (शिवीगाळी)





2 comments:

  1. आदरणीय सर,
    आपल्या साईटवर समानार्थी शब्द व इतर उपयुक्त माहित आहे पण ती pdf रुपात नसल्याने त्याचा पाहिजे तसा उपयोग करून घेता येत नाही. जमल्यास ती pdf रुपात देता येईल तर पाहावे.

    ReplyDelete

picasion.com

एकूण ब्लॉगभेटी

ONLINE USERS